Powrót do Adwent, Adwent rok C, Powrót do Linki
3 NA: EWANGELIA: ŁK 3, 10 – 18;
Słowo Boże
Szczególne wskazania
10 Pytały go tłumy: «Cóż więc mamy czynić?»
11 On im odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech [jedną] da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni».
12 Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali go: «Nauczycielu, co mamy czynić?»
13 On im odpowiadał: «Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono».
14 Pytali go też i żołnierze: «A my, co mamy czynić?» On im odpowiadał: «Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie».
Świadectwo Jana o Mesjaszu
15 Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem,
16 on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem.
17 Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».
18 Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.
Refleksja
Czesław Miłosz
Veni Creator
Przyjdź Duchu Święty,
zginając (albo nie zginając) trawy,
ukazując się (albo nie) nad głową językiem płomienia,
kiedy sianokosy, albo kiedy na podorywkę wychodzi traktor
w dolinie orzechowych gajów, albo kiedy śniegi
przywalają jodły kalekie w Sierra Newada.
Jestem człowiekiem tylko, więc potrzebuję widzialnych znaków,
nużę się prędko budowaniem schodów abstrakcji.
Prosiłem nieraz, wiesz sam, żeby figura w kościele
podniosła dla mnie rękę, raz jeden, jedyny.
Ale rozumiem, że znaki mogą być tylko ludzkie.
Zbudź więc jednego człowieka, gdziekolwiek na ziemi
( nie mnie, bo jednak znam, co przyzwoitość)
i pozwól, abym patrząc na niego mógł podziwiać Ciebie.
„To, co pisałem”, Warszawa 1998, str.76
Jerzy Szymik
*** (nie pozwól…)
Nie pozwól
bym
pouczał
rozstrzygał
wiedział
przygarniał pobłażliwie
ze środkiem na chandrę
ze sposobem na własne i cudze życie
w kieszeni sutanny
Pozwól
żyć
to znaczy
słuchać i czcić.
http://www.jerszym.katowice.opoka.org.pl/wiersze/zupelnie.html#nie
Jan Twardowski
Westchnienie
Duchu stale pobożny twardy i uparty
jesteś – a przecież nigdy cię nie widać
bo przez grzeczność udajesz że Cię wcale nie ma
chociaż chcemy oglądać ręce oczy uszy
robić miny na pokaz żeby się podobać
żenić się by po kwiatkach kupować jarzyny
bądź już taki jak jesteś
lecz nie odchodź od nas
bo czas coraz prędszy
znów wiara niestała
od samego siebie najdalej do nieba
a ciało wciąż nie może uspokoić ciała.
„nie przyszedłem pana nawracać”, Warszawa 1986, str. 230