Powrót do Wielki Post, Powrót do WP rok C, Powrót do Linki
Ewangelia: Łk 9, 28 b – 36;
Słowo Boże
Przemienienie Jezusa
28 W jakieś osiem dni po tych mowach wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić.
29 Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe.
30 A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz.
31 Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie.
32 Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim.
33 Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi.
34 Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy [tamci] weszli w obłok.
35 A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!»
36 W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmiali o tym, co widzieli.
Refleksja
Jan Twardowski
Dobry Jezu
Dobry Jezu z gwoździami ostrymi
raz piszący na ostrej ziemi
że pisałeś, a potem starłeś
krzyż podjąłeś, za nas umarłeś
niech Cię wielbią, kochają i słyszą
dużo milczą, króciutko piszą
nad książkami wielkimi, mądrymi
spójrz jak w Piotra – niech płaczą w sieni.
Janusz Pasierb
Wczoraj około siódmej
przypomnij sobie o której
rozmawiałeś wczoraj z Jezusem
o kimś komu nikt nie mógł pomóc
kogo musiałeś zostawić
żeby szukać ratunku
żeby pomówić z Jezusem
pomyśl może to było
wczoraj wieczorem o siódmej
«Wiersze religijne», Poznań – Warszawa 1983, str. 41