Powrót do Wielkanoc, Święta Wielkanocne rok ABC, Powrót do Linki
Msza Wigilii J 7, 37 – 39;
Ewangelia: J 20, 19 – 23;
SŁOWO BOŻE
Msza Wigilii J 7, 37 – 39;
Źródło wody żywej
37 W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem:
«Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije!
38 Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza».
39 A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był <dany>, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.
REFLEKSJA
Jan Zieliński
…
Ścieżki wydeptane
do pracy
do szkoły
po zakupy
na pocztę
na działkę
do kościoła na mszę
na urlop
ścieżki wydeptane
ważnych spraw codziennych
ścieżka do studni
gdzie woda Życia
zarosła trawą
«Wiersze podarowane», Warszawa 1994, str. 70
Jan Zieliński
Psalm w wannie
Pozdrawiam cię wodo
starsza siostro W stworzeniu
gdy mnie nie było płynęłaś
kiedy odejdę popłyniesz nade mną
dzisiaj twój młodszy brat
stoi przed tobą zasłuchany
co mówisz pluskaniem z kranu
o wybraniu przez Pana
o źródłach studniach rzekach morzu
o tym że za tobą prawdziwa Woda Życia
widzę ojca
jak latem wchodzi do jeziora
i czyni nad tobą znak krzyża
wchodzę do wanny
czynię to samo
i nie wiem dlaczego
nagłe olśnienie
nagłe wzruszenie
łza w oku
przecież to Pan obmywa moje ciało
i podaje suchy ręcznik
przecież to prawda
przecież tak jest
«Wiersze podarowane», Warszawa 1994, str. 34
SŁOWO BOŻE
Ewangelia: J 20, 19 – 23;
Zmartwychwstały ukazuje się Apostołom
19 Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»
20 A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.
21 A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam».
22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego!
23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»
REFLEKSJA
Jan Twardowski
Wiersz do Ducha Świętego
Duchu Święty, który wszystko łączysz
i chcesz, żeby była zgoda.
Prosimy Ciebie,
żeby nie było ludzi zagniewanych,
żyjących jak pies z kotem,
dokuczających sobie tam i z powrotem,
takich, którzy nawet w czasie arytmetyki
pokazują sobie języki.
Duchu Święty, ni z tego ni z owego,
tchnij na nas, chuchnij na całego.
Amen.
«ABC księdza Twardowskiego. Rok C», Warszawa 2002, str. 65
Jan Twardowski
Bliscy i obcy
Co tu się dzieje
księżyc płaski jak dolar
dom bez domu
dwoje bliskich i obcych
jak po grzechu każdy bardziej samotny
lato ucieka z ostatnim motylem na ramieniu
nawet zachwyt nie zachwyca
zimno po każdym słowie
jedzenie smutne
wszystko jak nagie cielę
tak zawsze
kiedy się z miłości wymknie tajemnica
«nie przyszedłem pana nawracać», Warszawa 1986, str..231
Jan Twardowski
Szczęście
nie ma miłości bez odpowiedzi
serce zostaje dalej choć odeszło
byle nie dla siebie
wtedy krowa pociesza ogonem
dwumetrowy goryl obejmuje goryla
koza pójdzie do kozy
zimorodek czeka na zimę żeby się urodzić
jeż nie jeży się na jeżycę
komputer pyta koguta o godzinę
bocian powróży choćby jedną bezpartyjną nogą
całują wszystkich nawet nikogo
a szczęście tak jak skrzypce im starsze tym młodsze
«nie przyszedłem pana nawracać», Warszawa 1986, str..382