Powrót do Wielkanoc Niedziele Wielkanocne rok C, Powrót do Linki
Ewangelia: J 10, 27 – 30;
SŁOWO BOŻE
Chrystus – jedno z Ojcem
27 Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną
28 i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.
29 Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca.
30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
REFLEKSJA
Beata Obertyńska
* * *
Gdym po wyschłych pastwiskach owcą zapóźnioną
wałęsała się sama – nie wiem gdzie i po co –
poszczułeś mnie owczarkiem Cierpienia, a ono
w Miłosierdzie mnie Twoje zagnało przed nocą…
«Grudki kadzidła», Kraków 1987, str. 88
Jan Twardowski
Baranku wielkanocny
Baranku wielkanocny coś wybiegł z rozpaczy
z paskudnego kąta
z tego co po ludzku się nie udało
prawda że trzeba stać się bezradnym
by nielogicznie się stało
Baranku wielkanocny coś wybiegł czysty
z popiołu
prawda że trzeba dostać pałą
by wierzyć znowu
«ABC księdza Twardowskiego. Rok C», Warszawa 2002, str. 57
Jan Twardowski
Noc
Noc – gwiazdę przyprowadza
smutek – białą brzozę
miłość niesie w ofierze czystego baranka
spokój – samotność mrówek gdy wszystkie są razem
Wiara stale chce pytać
lecz gardło wysycha
jeśli Bóg jest milczeniem
zamilczeć potrzeba.
“nie przyszedłem pana nawracać”, Warszawa 1986, str. 319
Beata Obertyńska
* * *
Gdy zejdę na manowce,
gdy w kozi róg się zapchnę
znajdź mnie – jak w cierniu owcę,
wymieć – jak z kąta drachmę – amen.
«Grudki kadzidła», Kraków 1987, str. 70