Powrót do Święta, Uroczystości i święta II – IV, Powrót do Linki
Ewangelia: Łk 1, 26 – 38
SŁOWO BOŻE
Zwiastowanie Maryi
26 W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret,
27 do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
28 Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, ».
29 Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.
30 Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
31 Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.
32 Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida
33 Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
34 Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»
35 Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.
36 A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. 37 Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».
38 Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.
REFLEKSJA
Jan Twardowski
Dziękuję
Dziękuję za Twoje włosy
niemalowane na obrazach
za Twoje brwi podniesione na widok anioła
za piersi karmiące
za ramiona co przenosiły Jezusa przez zieloną granicę
za kolana
za plecy pochylone nad śmieciem w lampie
za czwarty palec serdeczny
za oddech na szybie
za ciepło dłoni na klamce
za stopy stukające po kamiennych schodach
za to że ciało może prowadzić do Boga
„Posłaniec nadziei”, Warszawa – Rzeszów 2005, str. 104
Jadwiga Stabińska
Syn i Duch
Na początku jest Zwiastowanie
Pochwalne «Zdrowaś»
I obietnica Ojca:
Duch Święty spłynie na Cię i zostanie
Maryjo z Nazaret
Matko Słowa
Potem jest Syn
I On ma wzrastać
A Ty w półcieniu
Żałosna i ukryta
Bo tak jest zawsze:
«In cruce vita».
Wszystko zaczyna się i kończy
Duchem miłości, życiem nowym
A Ty w pośrodku
Kontemplująca …
«I trwali wspólnie na modlitwie
Z Maryją Matką Jezusową».
«Intencje serca», Poznań 1985, str. 381
Roman Brandstaetter
Anioł Pański
Anioł Pański
Zwiastował Pannie Maryi
O tej porze
Śpiewają Madonny.
O tej porze
Wędrują Madonny
Wychodzą
Z obrazów,
Z kapliczek,
Z kościołów.
Idą
Z głębi czasu
I z głębi świata,
Ulicami,
Polami,
Wszystkimi drogami
Wszystkie Madonny.
Gotyckie,
Renesansowe,
Barokowe,
Współczesne.
Białe,
Czarne,
Żółte,
Czerwone.
Wszystkie Madonny.
Dokąd wędrują Madonny?
Wędrują do Nazaretu,
Aby złożyć pokłon
Małej,
Drobnej,
Czarnookiej Maryi.
A gdy milkną dzwony
Na Anioł Pański,
Chór Madonn
Podnosi się z kolan
I wraca
Do obrazów,
Kapliczek
I kościołów.
A mała,
Drobna,
Czarnooka Maryja
Stoi u progu
Swojego domu
I znakiem krzyża
Żegna odchodzące
Madonny,
W których poznaje
Siebie.
«Intencje serca», Poznań 1985, str. 373