Powrót do Wielki Post Powrót do WP rok B Powrót do Linki
Ewangelia: Mk 9, 2 – 10;
Słowo Boże
Przemienienie Jezusa
2 Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich.
3 Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła.
4 I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
5 Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
6 Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni.
7 I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!».
8 I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.
Refleksja
Jan Twardowski
Spotkanie
Barbarze A.
Ta jedna chwila dziwnego olśnienia
kiedy ktoś nagle wydaje się piękny
bliski od razu jak dom kasztan w parku
łza w pocałunku
taki swój na co dzień
jakbyś mył włosy z nim w jednym rumianku
ta jedna chwila co spada jak ogień
nie chciej zatrzymać
rozejdą się drogi –
samotność łączy ciała a dusze cierpienie
ta jedna chwila
nie potrzeba więcej
to co raz tylko – zostaje najdłużej
«ABC księdza Twardowskiego. Rok C», Warszawa 2002, str. 34
Janusz Pasierb
Koniec listu
zachwycony o tak
uchwycony mocno
że aż bolą żebra
olśniony aż ciemno
i serce pęka
żyję
oszołomiony
i zachwycony
śmiertelnie
«Wiersze religijne», Poznań – Warszawa 1983, str. 57